"Ezekiel" Sara Ney

Tytuł: Ezekiel
Autor: Sara Ney
Tłumaczenie: Agnieszka Brodzik
Seria: Jak poderwać drania? 
Wydawnictwo: Wydawnictwo kobiece
Rok wydania: 2019
Ilość stron: 336
Ocena: 7/10

Młodzieżowe serie książkowe to chyba coś, z czym mogłabym wziąć ślub. Mało, które książki są mi nieznane. Większość czytałam lub poznawałam ich fabułę. Nie mogłam, więc zrezygnować z drugiej części pięknego drania, mimo że pierwsza mnie nie zachwyciła jakoś strasznie. Wiem jednak, że czasami bywa tak, że coś nie podoba nam się na początku, a później moglibyśmy się za to pokroić. Chyba każdy wie, co chce powiedzieć. Mimo że ta książka też nie jest wybitnym dziełem literatury to i tak cieszę się, że ją przeczytałam. Jestem pewna, że jest lepsza niż pierwszy tom.

W tej części poznajemy Ezekiela i słodką Violet. On jest wielki bad boyem, który ma problemy z nauką. Ona cichą, szarą myszką udzielającą korepetycje. Przypadek łączy ich w parę do nauki, jednak dziewczyna boi się prowadzić zajęcia dla kogoś takiego. Niestety on nie może sobie pozwolić na złe oceny, bo inaczej straci miejsce w drużynie zapaśniczej. Ta dwójka jest zupełnie różna, jednak przecież przeciwieństwa się przyciągają.

Wiem, że to może zabrzmieć dziwnie, ale ta książka jest dobra. I nawet nie wiem, dlaczego tak uważam. Naprawdę nie różni się za dużo od pierwszej części, jednak moje odczucia są bardzo różne. Może, dlatego że Zeke jest prawdziwym draniem, a Sebastian nie przypominał mi kogoś takiego. Może to, że główni bohaterowie są naprawdę różni i fajnie się czyta o dość dużych zmianach bohaterów. Gdyby miała powiedzieć, który z tomów jest bliższy typowej historii to bez zastanowienia powiedziałabym, że drugi, jednak to działa. Niestety minusem są sceny erotyczne, tak samo jak w pierwszej części i brak jednej, linii czasowej. W niektórych momentach zastanawiałam się czy to ma sens, bo w ciągu jednego dnia dzieje się tyle, że 24h to chyba za mało, a połączenie dwóch tomów wygląda, jakby pierwszy trwał może tydzień, chociaż to nieprawda.

Wiecie, co warto przeczytać i jedną i drugą. Nie, dlatego że są świetne. Może nie jest literatura piękna, ale można się, chociaż uspokoić i pobawić się z odgadywanie, co się wydarzy w tak prostym świecie.