Autor: Colleen Hoover
Wydawnictwo: Wydawnictwo Otwarte
Rok wydania: 2016
Ilość stron: 344
Ocena: 8/10
Moi czytelnicy chyba już zauważyli moje wahania emocjonalne i
osobowościowe. Tak, więc czas na kolejną książkę mojej jakże ukochanej autorki,
czyli Colleen Hoover. Po tym wstępie widać moje nastawienie do tej pisarki.
Historia ta, mimo mojego wahania, co do jej twórcy, podobała mi się. Szkoda tylko,
że była tak przewidywalna.
Cała historia jest prosta. Poznajemy życie dwóch głównych
bohaterów: Tate i Milesa. Ona jest pielęgniarką, on pilotem. Poznają się pod
nowym mieszkaniem Tate, w którym ma zamieszkać. On jest przyjacielem jej brata
i nie wie jak wyglądało ich pierwsze spotkanie. Ona znalazła go leżącego pod
drzwiami i musiała mu pomóc, bo był zalany. On jest dla niej zimny, a ona coś
zaczyna do niego czuć. Wszystko jest takie proste. Tylko, co wydarzyło się 6
lat temu i kim jest Rachel?
Styl pani Hoover jest bardzo prosty i chyba dla każdego
zrozumiały. Pisarka jednak zwiera w swoich książkach kilka scen, które urozmaicają
całą historie. Powoduje to, że prawie wszystkie jej książki są do siebie
podobne i różnią się tylko kilkoma elementami. Nie są złe, można powiedzieć
nawet, że dla mało wymagającego czytelnika są bardzo dobre. Niestety po
przeczytaniu większej ilości historii tej pisarki zaczynają się one zlewać w
całość.
Ta historia zachwyciła mnie kilkoma wątkami, które są mało
spotykane w tego typu historiach. Samoświadomość bohaterów jest jednym z nich. Uważam,
że to dobra książka do poczytania do poduszki, gdy nie trzeba za dużo myśleć
tylko przechodzić gładko z jednej do drugiej sceny.
Mimo dobrego odbioru tego tytułu moją miłością, jeśli chodzi
o tą autorkę dalej pozostaje Maybe someday
i to chyba się nie zmieni. Niestety ostatnia książka pani Hoover, czyli To Late stracił w moich oczach. Jeśli
macie wybór, co przeczytać Ugly Love
czy To Late mogę z czystym sumieniem
polecić tą starszą pozycję.
Komentarze
Prześlij komentarz